Ομιλητές
Βσαίλης Παπαγεωργίου
Ο Βασίλης Παπαγεωργίου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1955. Είναι καθηγητής Συγκριτικής Λογοτεχνίας, Δημιουργικής Γραφής και Δραματουργίας στο πανεπιστήμιο Λινναίος, στη Νότια Σουηδία. Το 1979 παίζονται στο ΚΘΒΕ έξι μικρά θεατρικά του έργα με τον τίτλο Ταχυδράματα. Μια μεγαλύτερη συλλογή με παρόμοια έργα δημοσιεύεται τον ίδιο χρόνο από τις εκδόσεις Τραμ-Εγνατία. Το 1986 δημοσιεύεται η διδακτορική του διατριβή Euripides’ MedeaandCosmetics. Το 1997 ανεβαίνει το έργο του Παίξ’ το πάλι Χαμ από τις Νέες Μορφές της Θεσσαλονίκης. Το 1999 γράφει στα Σουηδικά μια σειρά από σκηνές που συνδέουν ειδικά επιλεγμένες σκηνές κλασικών έργων για την παράσταση Ουδέτερη ζώνη (Ingenmansland), η οποία ανεβαίνει στη Σουηδία από το θέατρο Kalejdoskop. Από το ίδιο θέατρο ανεβαίνει το 2000 το μονόπρακτο Το χέρι της σκληρότητας, μαζί με μονόπρακτα των Χάρολντ Πίντερ και Σάμιουελ Μπέκετ, και αργότερα τον ίδιο χρόνο το έργο Malmö CityInternational. Το 1998 δημοσιεύεται το βιβλίο Handensblick (Το βλέμμα του χεριού) με πεζά ποιήματα που συνοδεύουν σχέδια της ζωγράφου LoSnöfall. Το 1998 δημοσιεύεται το μυθιστόρημα Νυμφαίος θάνατος (πρώτη έκδοση Υπερίων, δεύτερη έκδοση Ροές, 2005). Το 2002 δημοσιεύεται το βιβλίο Enhandklärsakta (Ένα χέρι ντύνει αργά) με ποιήματα που συνοδεύονται από σχέδια της LoSnöfall. Το 2003 ακολουθεί η μονογραφία PantareiiMjukamörkret (Πάντα ρει στο Απαλό σκοτάδι - μελέτη πάνω στην ποίηση της EvaRunefelt), το 2007 Ingen hand orörd(Κανένα χέρι ανέγγιχτο) με ποιήματα που συνοδεύονται από σχέδια της LoSnöfall,το 2010 το βιβλίο με δοκίμια Here, and Here: Essays on Affirmation and TragicAwarenessκαι το 2014 το αφήγημα Ευφορία (Σαιξπηρικόν). Μετέφρασε Σουηδούς συγγραφείς στα Ελληνικά (μεταξύ άλλων ΒίλλυΣύρκλουντ, Εύα Ρούνεφελτ, ΜάγκνουςΒίλλιαμ-Ούλσσον και ΤούμαςΤράνστρεμερ), Έλληνες συγγραφείς στα Σουηδικά (μεταξύ άλλων Σαπφώ, Καβάφη, Ελύτη και Βαλτινό), Τζον Άσμπερυ και Κέννεθ Κοκ στα Ελληνικά και Σουηδικά, καθώς και Χένρικ Ίψεν (ΧένταΓκάμπλερ) στα Ελληνικά. Κατερίνα Διακουμοπούλου
Η Κατερίνα Διακουμοπούλου είναι Θεατρολόγος, πτυχιούχος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Παν. Αθηνών,κάτοχος του Μεταπτυχιακού Προγράμματος του ιδίου Τμήματοςκαι Διδάκτορας του Τμήματος Κοινωνιολογίας, του Παντείου Παν.με θέμα: «Το ελληνικό θέατρο στη Νέα Υόρκη: από τα τέλη του 19ου αι. έως το 1940». Επίσης με Υποτροφία του Ι.Κ.Υ. ολοκλήρωσε μεταδιδακτορικής έρευνας σε συνεργασία με το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Παν. Αθηνών, με θέμα: «Έλληνες ηθοποιοί στη Διασπορά: 1900-1922». Από το 2007 διδάσκει Θεατρολογίαστο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Στο παρελθόν έχει διδάξει αντίστοιχα μαθήματα στα Πανεπιστήμια Αιγαίου, Δημοκρίτειο, Αριστοτέλειο και Πελοποννήσου, στην Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Νοσηλευτικής καθώς και σε ιδιωτικούς φορείς, όπωςστην Δραματική Σχολή «Βασίλης Διαμαντόπουλος»,στο Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης, στο Θέατρο Πόρτα,στο Προσχολικό Κέντρο της Τράπεζας της Ελλάδας, στη Λεόντειο Σχολή, στο Χωριό S.O.S.Βάρης κ.α. Από το 2012 είναι εξωτερικός συνεργάτης στο πρόγραμμα Θαλής-Χρυσαλλίς: «Πολιτισμικές διαμεσολαβήσεις και διαμόρφωση του εθνικού χαρακτήρα στον περιοδικό τύπο του 19ου αιώνα» (Υπεύθυνη: Άννα Ταμπάκη, Καθηγήτρια Θεατρολογίας, ΤΘΣ, ΕΚΠΑ). Έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις της σε 23 επιστημονικά συνέδρια,ελληνικά και διεθνή. Παράλληλα αρθρογραφεί στην Κυριακάτικη Μακεδονία, με θεατρική κριτική, ενώ παλαιότερα (2009-2012) έγραφε στην Αυγή και στον Αναγνώστη. Τέλος ως θεατρικός συγγραφέας βραβεύθηκε το 2007 με Κρατικό Θεατρικό Βραβείο του ΥΠΠΟ και το 2008 τιμήθηκε με έπαινο από την UNESCO. Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα και πεδία μελέτης σχετίζονται με τη σημειωτική της θεατρικής πρακτικής, το DramainEducation, την ιστορία του Νεοελληνικού Θεάτρου και τον περιοδικό τύπο του 19ου αι. Ευανθία Σωφρονίδου
Ανώτερη επαγγελματική σχολή χορού του Δήμου Θεσσαλονίκης. Ανώτερη δραματική σχολή του Κ.Θ.Β.Ε. Μαθήματα μονωδίας στο Ωδείο Βορείου Ελλάδος. Γραφιστική Τ.Ε.Λ. Ευκλείδη. Συνεργάστηκε με τους σκηνοθέτες: P.Tiercy, Σ.Καρακάντζα, Ι.Μαρτζοπούλου, Ν.Σακαλίδη, Π.Μεταξόπουλο-ExAnimo κ.α. Στο Κ.Θ.Β.Ε. όπου και εργάζεται με τους : Γ.Ρήγα, Ν.Νικολάου, Π.Μιχαηλίδη, Ε.Θεοδώρου, Γ.Καλατζόπουλο, Β.Αρδίττη, Σ.Μιχαηλίδου, Ν.Ναουμίδη, Τ.Ράτζο, Σ.Χατζάκη, Ν.Κοντούρη, Γ.Καραντινάκη, C.Grauzinis, Φ.Μπαξεβάνη, Γ.Κωνσταντίνου, Ν.Χαραλάμπους, Ν.Αρμάο, Γ.Βούρο. Χόρεψε με τις ομάδες: ΕΞΙΣ, ΙΡΙΔΑ, ΕΜΜΕΛΕΙΑ, Dame Blanche, Β+6, Χοροθέατρο ΚΘΒΕ καθώς και σε αρκετές performance. Ως χορογράφος επιμελήθηκε την κίνηση σε παραστάσεις των DadaArt, Ακτίς Αελίου, Ούγκα Κλάρα, Άνθρωπος στη θάλασσα, Σχήμα Εκτός Άξονα (Φεστιβάλ Νέων και 46α Δημήτρια), Push your art company, Κ.Θ.Β.Ε. κ.α. Υπήρξε η βασική φωνή του συγκροτήματος ΝΑΝΟΙ κατά την περίοδο 1994-2000 όπου και κυκλοφόρησε το πρώτο cd τους με τίτλο ΛΙΝGUΑΦΩΝ. Στην πορεία έλαβε μέρος στη δισκογραφία με συμμετοχή στoυς: Σ.Νούκα, Γ.Αετόπουλο, Μάσκες, Ν.Ιωακειμίδη, Συλλογή Plus+Rec, The low batsos project. Σκηνοθέτησε τις παραστάσεις : Ιστορίες πείνας και Κ+Μ. Έχει διδάξει κίνηση και θεατρική αγωγή σε σχολές χορού, Δήμους και θεατρικά εργαστήρια. Παρακολούθησε σεμινάρια χορού-κίνησης, γιόγκα, υποκριτικής και φωνητικής με τους S.Miranda, O.Rontrigez, B.Cratty, L.Flashen, Y.Takei, A.Karpov, T.Tessen, T.Judelle, M.Wakamatsu, M.Iwana, S.Kijima, S.Petropoulou, Β.Λέτσου, R.Bryans, G.Glazunov, Θ.Τερζόπουλο, Σ.Σακκά, Ν.Ζούκα, Ν.Βάχλα, Δ.Κόκκινο. Από το 2000 έως σήμερα εκφωνεί ραδιοφωνικές διαφημίσεις και ντοκιμαντέρ. Συμμετείχε σε ταινίες μεγάλου και μικρού μήκους, video dance, video clip κ.α. |
|
Ελση Σακελλαρίδου
Η Ελση Σακελλαρίδου είναι ομότιμη καθηγήτρια θεατρολογίας του ΑΠΘ. Εχει διδάξει και δημοσιεύσει επάνω σε θέματα ιστορίας και θεωρίας θεάτρου, με ειδικότερη έμφαση στην παραστασιολογία σε συνδυασμό με θέματα φύλου και πολιτισμικών σπουδών. Στις ειδικότερες μελέτες της περιλαμβάνονται δοκίμια επάνω στη σύγχρονη βρετανική και συγκριτική δραματουργία ενώ σε θεωρητικότερη κατεύθυνση κινούνται τα πονήματά της επάνω στη φαινομενολογία της σκηνής, τη μελαγχολία στην τραγωδία και την κριτική του διαδραστικού θεάτρου. Στα βιβλία της περιλαμβάνονται τα Pinter’s Female Portraits (Macmillan, 1988), Σύγχρονο Γυναικείο Θέατρο (Ελλ. Γράμματα 2006, Επίκεντρο 2012) και Θέατρο – Αισθητική – Πολιτική (Παπαζήση 2012). Οι συντομότερες μελέτες και τα άρθρα της έχουν δημοσιευθεί σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και διεθνείς συλλογικούς τόμους. Εκ παραλλήλου συνεργάζεται σε θέματα δραματολογίου και θεατρικής κριτικής με διάφορα θεατρικά σχήματα και φορείς και ασχολείται με την θεατρική μετάφραση. Είναι μέλος του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου και άλλων ελληνικών και ξένων επιστημονικών εταιριών και έχει προσκληθεί για διαλέξεις και διδασκαλία σε πανεπιστήμια της Βρετανίας και των ΗΠΑ. Δήμητρα Μήττα
Η Δήμητρα Μήττα σπούδασε Φιλοσοφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ., όπου έκανε προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές και έρευνα στο ίδιο Πανεπιστήμιο σε θέματα Φιλοσοφίας της Μυθολογίας. Είναι καθηγήτρια φιλόλογος στο Καλλιτεχνικό Σχολείο Θεσσαλονίκης, ερευνήτρια και συνεργάτης του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας σε θέματα Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας, εκπαιδεύτρια εκπαιδευτών ενηλίκων, διδάσκουσα σε δημόσιες (ΚΘΒΕ, 2004-2008) και ιδιωτικές σχολές Θεάτρου (Ανώτερη Δραματική Σχολή “Ανδρέας Βουτσινάς”, Θεσσαλονίκη, 2009 κ.ε. –Ιστορία Αρχαίου Θεάτρου, Δραματολογία). Ψηφιοποιημένη είναι και η μονογραφία της για το προσωπείο με τίτλο Όψεις του προσωπείου. Είναι εισηγήτρια σε συνέδρια και σεμινάρια σχετικά με το θέατρο και την αρχαία ελληνική μυθολογία, εμψυχώτρια σε θεατρικά εργαστήρια, (θεατρική) συγγραφέας. Άξονας της προσέγγισής της στο αρχαίο ελληνικό θέατρο είναι η τελετουργική κίνηση και ο τελετουργικός λόγος, ενώ ο αρχαίος ελληνικός μύθος την ενδιαφέρει στην ιστορική, κοινωνική και αρχετυπική του διάσταση και ως λογοτεχνική επεξεργασία. Μένη Τριανταφυλλίδου
Γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Ζωγραφική στην ΑΣΚΤ του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Διακοσμιτική στις σχολές Ευκλείδη και Δημητρέλη, Σκηνογραφία κοντά στους καθηγητές Ν.Σαχίνη και Ι. Μανωλεδάκη. Το 1984 εργάστηκε στις ανασκαφές της Αρχαίας Πέλλας ως σχεδιάστρια. Εχει ασχοληθεί με τη φιλοτέχνηση τιμητικών διπλωμάτων σε πάπυρο, με την επιμέλεια εκθέσεων ζωγραφικής καθώς και ξεναγήσεων στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρό.Στο διάστημα 1988-89 της ανατέθηκε από το ΚΘΒΕ, η οργάνωση και η αποδελτίωση του ενδυματολογικού υλικού του Θεάτρου. Υπήρξε υπεύθυνη του τμήματος Καλών Τεχνών του Κέντρου Ελευθέρων Σπουδών IAS. Από το 1988 έως σήμερα, διδάσκει ζωγραφική σε τμήματα παιδιών και ενηλίκων της ΧΑΝΘ. Από το 1994 διδάσκει επίσης ,στο Τμήμα Θεάτρου της ΣΚΤ του ΑΠΘ, τεχνικές ενδυματολογικών κατασκευών και θεατρικών αξεσουάρ. Συνεργάστηκε ως βοηθός σκηνογράφου, από το 1982, με τους Ν. Σαχίνη, Κ. Δημητριάδη, Κ. Λεκκό, Ν. Πέρδικα κ.λ.π. και κυρίως με την Ι. Μανωλεδάκη σε περισσότερες από τις 100 παραστάσεις θεάτρου και Όπερας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Της έχουν ανατεθεί θεατρικές κατασκευές (καπέλα, κοσμήματα, αξεσουάρ, φροντιστηριακά αντικείμενα, μάσκες, επιζωγραφίσεις σκηνικών και κοστουμιών κ.λ.π.) από το ΚΘΒΕ, τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας, Σερρών, Βέροιας, Ιωαννίνων, Καλαμάτας κ.λ.π. , την Πειραματική Σκηνή της Τέχνης Θεσσαλονίκης και την Όπερα Θεσσαλονίκης. Ως αυτόνομη σκηνογράφος, συνεργάστηκε: με την Εταιρεία θεάτρου " Γ.Φωτιάδης" και σκηνογράφησε τα έργα: "Το Τάμα", "Δον Καμίλο", "Η αποθήκη της Σχοφορίνας", σκηνοθεσία Ε. Μουρατίδη. Με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Σερρών στα έργα: Γ.Ρίτσου "Φαίδρα" και "Λάσπη", σκηνοθεσία Ν. Σακαλίδης, το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κομοτινής στο έργο, Α.Τσέχωφ "Μονόπρακτα", σκηνοθεσία Κ.Μάριου, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βέροιας στο έργο, Ε. Μερκενίδου "Κάπταιν Χουκ", σκηνοθεσία Δ. Ιωάννου και το Δημοτικό Θέατρο Σταυρούπολης στο έργο Ε. Κούντερα "Ο Ιάκωβος και ο Αφέντης του", σκηνοθεσία Θ. Αμοιρίδου . Επίσης συνεργάστηκε με το ΚΘΒΕ στο έργο Τ. Λαμπεντούζα 'Λιγεία", σκηνοθεσία Μ. Μόσχοβη, με την Όπερα Δωματίου Θεσσαλονίκης στις παραγωγές Β.Α. Μότσαρτ "Μαγικός Αυλός" σκηνοθεσία Κ. Καρατζά, " , "Γκαλά στη μνήμη της Μαρία Κάλλας" και Β.Α. Μότσαρτ "Ντον Τζιοβάνι", σκηνοθεσία Ν. Σακαλίδης. Ακόμη, συνεργάστηκε στην παραγωγή της πολιτιστικής Ολυμπιάδας με την εκδήλωση "Καραβάν Σαράι" Χοροί και τραγούδια της περιοχής των Βαλκανίων και στην παραγωγή του Κέντρου Απόδημου Ελληνισμού "Χριστουγεννιάτικο Γκαλά". Τέλος, συνεργάστηκε σε παράγωγές στο Θέατρο Τέχνης Ακτίς Αελίου: «Ό. τι πιο πολύ ποθείς» του Δ. Δημητριάδη, «Σταθμοί», "Άλκηστη", σε σκηνοθεσία Ν. Σακαλίδη, «Μπερλίν – Αλεξαντερπλάτς και "Once upon a crime in America" σε σκηνοθεσία Θ. Βελισσάρη. |